శ్రీ శిరిడీ సాయి తత్వం

శ్రీ శిరిడీ సాయి తత్వం
ఈ కలియుగంలో మనము ప్రతీ క్షణం తెలిసో, తెలియకో ఎన్నొ పాపాలను చేస్తూ వుంటాం. ధనార్జనే పరమావధిగా బ్రతికే మానవునికి తన దైనందిన జీవితంలో దైవానికి, గురువుకు స్థానం లేకుండా చేసేసుకున్నాడు. తత్ఫలితంగా ఎన్నొ సమస్యలకు, అశాంతికి, ఆందొళనలకు గురవుతున్నాడు. కాని గురువుకు సర్వస్య శరణాగతి చేసిన వారు మాత్రం ఆ గురువు యొక్క అపూర్వ కరుణా కటాక్షాలకు పాత్రులగుతూ ఎంతో సంతోషకరమైన జీవితం అనుభవిస్తున్నారు. అంటే దీనర్ధం గురువు భక్తులకు చింతలు, సమస్యలు, కష్టాలు, కన్నీళ్ళు వుండవని కాదు.కల్లోల కడలిలో క్రుంగిపోతున్నా , తన భక్తులను ఆ గురువే వచ్చి రక్షించి, వారిని ఈ సంసారమనే కడలి నుండి సురక్షితంగా ఒడ్డుకు చేరుస్తాడు. ఆ సద్గురువును నమ్ముకున్న వారు మరింక ఏ విషయం గురించి ఆలోచించనవసరం లేదు. హాయిగా తమ బరువు బాధ్యతలను ఆ సద్గురువు పాదాలకు అప్పగించి నిశ్చింతగా వుండవచ్చు.ఈ సత్యాన్ని గ్రహించిన వారు ధన్యులు. మిగితా వారు మాత్రం అనుక్షణం ఆ బరువు బాధ్యతలను మోయలేక మోస్తూ, కృంగిపోతూవుంటారు.

ఈ కలియుగంలో ఆ సద్గురువుకు సర్వస్య శరణాగతి చెయ్యడమే సాధనమని తెలుసుకున్నాము కదా ! అట్లే సద్గురువు యొక్క బోధలే మనకు వేద శాస్త్రాలు.ఆయన చెప్పిన మార్గమే మనకు అనుసరణీయం.తన భక్తులకు సమర్ధ సద్గురువైన సాయి ఎన్నో బోధలను చేస్తుండేవారు. ఆయనకు బోధలను చేయడానికి ప్రత్యేక సమయం కాని, స్థలం కాని, సమయం కాని అవసరం లేకుండేది. సంధర్భావసరముల బట్టి వారి ప్రభోధము నిరంతరం జరుగుతూ వుండేది. ఓకనాడు ఒక భక్తుడు మశీదులో తన తోటి భక్తుని గురించి విమర్శించసాగాడు. ఆ తోటి భక్తుడు చేసిన మంచి పనులను విడిచి అతడు చేసిన తప్పుల గురించి తీవ్ర పదజాలంతో ఘాటైన విమర్శలను చేయసాగాడు.ఆ దూషణలను విన్న ఇతరులు విసిగిపోయారు. ఆర్త భక్త జన పరాయణుడైన సాయి సన్నిధిలో ఇటువంటి విమర్శలు ఏల అని మనస్సులో బాధపడసాగారు. ఆ భక్తుడు తన తోటి భక్తుడిని విమర్శిస్తూ ఎంతటి పాపం మూటకట్టుకుంటున్నారో సర్వజ్ఞుడైన సాయి గ్రహించారు. ఆ మధ్యాహ్నం శ్రీ సాయి లెండీ తొటకు వ్యాహ్యాళికొ పోయేసమయంలో ఆ భక్తుడు బాబాని దర్శించి ప్రణామం చేసాడు. అప్పుడు శ్రీ సాయి మలమును తింటున్న ఒక పందిని చూపించి " చూడు నాయనా ! అమేధ్యాన్ని ఎంతో ప్రీతిగా తింటున్న ఆ పందిని చూడు.నీ ప్రవర్తన, స్వభావము కూడా అంతే. ఎంత ఆనందంగా నీ సాటి సోదరుని తిడుతున్నావు ? కోటి జన్మలలో ఎంతో పుణ్యం చేయగా నీకీ అరుదైన మానవ జన్మ లభించింది.దీనికి సార్ధకత చేకూర్చడానికి ప్రయత్నించాలి గాని ఈ విధమైన దోషణలను చేసి ఎందుకు కొండంత పాపాన్ని మూటకట్టుకుంటున్నావు ?" సాయి మాటలతో ఆ భక్తునికి తన తప్పు తెలిసి వచ్చింది. వెంటనే క్షంచమంటూ శ్రీ సాయి పాదాలపై పడ్డాడు. శ్రీ సాయి అప్పుడు తన బోధను ఈ విధంగా కొనసాగించారు. " చూడు నాయనా ! ఇతరులను విమర్శించువాడు, దూషణములను చేయువాడు ఒక విధంగా తాను నిందించువానికి సేవ చేస్తున్నాడు. అది ఎట్లనిన, ఇతరులను నిందించడమంటే వారి శారీరక మలినములను తన నాలుకతో నాకి శుభ్రపరచడంతో సమానం.ఇట్టి అపరిశుభ్రమైన కార్యములను చేయడం నీకు తగునా ?భగవంతుని సృష్టిలో అందరూ సమానులే ! ఆ కుల, మత, జాతి , వర్ణ వైషమ్యాలను మనము సృష్టించుకున్నాము.ఎవరి పూర్వ జన్మ సంస్కారములను బట్టి వారు జీవితంలో ప్రవర్తించడం జరుగుతుంది.వారి ప్రవర్తన మనకు నచ్చనంత మాత్రాన, వారిని విమర్శించడం తగదు.ఇతరులను దూషించడం భగవంతుని దూషణతో సమానం.ఒకరు ఇంకొకరిని దూషిస్తే నాకెంతో బాధ కలుగుతుంది, కనుక ఆ పనులను ఇక మీదట చేయవద్దు" మానవ ప్రవర్తనపై శ్రీ సాయి ఎంతటి అపూర్వమైన దివ్య బోధను చేసారో చూడండి. ఆ పరిశుద్ధ పరమేశ్వర అవతార స్వరూపునికి ప్రణమిల్లి ఆ దివ్య సందేశాన్ని మనసులో పదిల పరచుకొని ఆ ప్రకారంగా జీవించి, సాయి అనుగ్రహ, కటాక్షములకు పాత్రులమవుదాము.

జీవితాన్ని నిరాడంబరంగా గడపాలి అన్న సాయి బాబా

జీవితాన్ని నిరాడంబరంగా గడపాలి అన్న సాయి బాబా

పుట్టినవారు గిట్టకమానరు. అందరూ మట్టిలో కలిసిపోవలసిందే. అయితే, చావుపుట్టుకల మధ్య ఉన్న జీవితాన్ని సార్ధకం చేసుకోవాల్సిన బాధ్యత మనమీద ఉంది. తోటివారితో వీలైనంత వినయవిధేయతలతో మాట్లాడాలి. జలసాలు, విలాసాలకు దూరంగా నిరాడంబరంగా గడపాలి. ఇలా బాబా చెప్పిన సూక్తులను గుర్తు చేసుకుందాం.
''ఇంద్రియాలను అదుపులో ఉంచుకో
సౌశీల్యాన్ని, సౌజన్యాన్ని అలవర్చుకో

ఎక్కువగా మాట్లాడకు
ఎదుటివారు చెప్పేది విను
సుఖదుఃఖాలను సమానంగా స్వీకరించు
వంతులు, వాడులాతలు వద్దు
అహంకారాన్ని విడిచిపెట్టు
కోపతాపాలకు దూరంగా ఉండు
దేనిమీదా ఇష్టాన్ని పెంచుకోకు
దేన్నీ ద్వేషించకు
మనోవికారాలకు దూరంగా
నిర్వికారంగా ఉండటం అలవర్చుకో
శ్రద్ధ, సబూరీలను సమర్పించు
ఇదే నిజమైన గురుదక్షిణ''

ఇవన్నీ సాయిబాబా సూక్తులు.ఆచరించేందుకు ప్రయత్నం చేద్దాం.

షిర్డీ సాయి నాధుని మందిరము

శ్రీ సాయి నిత్య దైవ ప్రార్థన

శ్రీ సాయి నిత్య దైవ ప్రార్థన

కరుణామూర్తియగు ఓ సాయి! మా చిత్తము సర్వకాలసర్వావస్థలయందు మీ పాదారవింధములయందు లగ్నమై అచంచలమైన భక్తితో కుడియుండునట్లు అనుగ్రహింపుము!
పరమ ధయనిధీ బాబా! ప్రాతఃకాలమున నిద్రలేదినది మొదలు మరల పరున్డువరకును మనోవఖయములచే మావలన ఎవరికినీ అపకారము కలుగకుండునట్లును, ఇతర ప్రణకోట్లకు ఉపకారము చేయులాగునను సద్భుధిని దయ చేయుము.
సచిదానందముర్తి! సద్గురు! ఓ షిరిడిశా! మా యంతఃకరణము నందు ఎన్నడును ఏ విధమైన దుష్టసంకల్పము గాని, విషయవాసన గాని, అజ్ఞనవృతిగాని జోరబడకున్డునట్లు దయతో అనుగ్రహింపుము.
నింబవృక్ష మూలనివాసా! అభయస్వరూపా! మాయందు భక్తి, జ్ఞాన, వైరాగ్యభిజము లంకురించి శీగ్రముగా ప్రవ్రుధమగునట్లు ఆశీర్వదింపుము మరియు ఈ జన్మమునందే కడతేరి మీ సాన్నిధ్యమునకే తెంచుటకు వలసిన శక్తి సామర్ధ్యములను కరుణ తో నోసంగుము.
దాసగుణ హృదయనందుడవు! దీనులపాలిట కల్పవృక్ష స్వరూపుడవు! నీవు తప్ప నాకు ఇంక ఎవరు దిక్కు?నిన్ను ఆశ్రయించితిని, అసతు నుంది సతునకు గోనిపోమ్ము! తపస్సు నుండి జ్యోతిలోనికి తేసుగోనిపోమ్ము! మృత్యువు నుండి అమ్రుతత్వమును పొందజేయుము! ఇదే నా వినతి అనుగ్రహింపుము నీ దారి జేర్చుకోనుము.

ఓం సాయి రామ్!సాయి రామ్! సాయి రామ్! సాయి

Guru Pournima 2013 Celebrations at shiridi Saibaba Dhyana Mandiram Kasibugga-Palasa Srikakulam dist Andhra pradesh

 

 

 

 

 

సాయిబాబా ప్రబోధించిన అసామాన్య గుణాలు ఏమిటి ?

సాయిబాబా ప్రబోధించిన అసామాన్య గుణాలు ఏమిటి ?

సర్వసాధారణంగా మనందరికీ ఇతర్ల గురించి కుతూహలం ఉంటుంది. తోటివాళ్ళేం

చేస్తున్నారు, ఎంత సంపాదిస్తున్నారు, ఎలా జేవిస్తున్నారు లాంటి అనేక అనవసర

విషయాలమీద దృష్టి పెడతాం. ఆ అంశాల్లో ఉన్న కుతూహలం నిజంగా అవసరమైన

విషయాల్లో ఉండదు. ముఖ్యంగా మన గురించి మనం తెలుసుకోవాలనుకోం.

ఆధ్యాత్మికంగా ఎదిగి ఔన్నత్యం సంపాదించాలనుకోం. సాయిబాబా ఇతర్ల విషయాలు

తెలుసుకోవాలనే ఈ రకమైన వైఖరిని పూర్తిగా ఖండించాడు. ఎవరికి వారు, ''నేను

ఎవర్ని? నేను ఈ లోకంలోకి ఎందుకు వచ్చాను, ఏం చేయాలి? ఏం చేస్తే జీవితం

సార్ధకమౌతుంది? - అని ఆలోచించి, ఎప్పటికప్పుడు మన నడవడిక తీర్చిదిద్దుకుంటూ,

ఆదర్శప్రాయంగా జీవించాలని షిర్డీ సాయిబాబా సామాన్యునిలా జీవించి, అసామాన్య

గుణాలను ప్రబోధించాడు.

ఇది వినడానికి చూడ్డానికి ఎంతో మామూలు అంశంలా కనిపిస్తుంది. కానీ, ఇందులో

ఎంతో లోతైన భావం ఉంది. మన గురించి మనం ఆలోచించడం  మొదలుపెడితే మన

కర్తవ్యం ఏమిటో తెలుస్తుంది. తోటివారికి సంబంధించిన అనవసరమైన ఆసక్తి తగ్గుతుంది.

అన్నిటినీ మించి ''నేను'', ''నా'' అనే స్వార్ధచింతన, అహంభావం తగ్గిపోతాయి.

సాయిబాబా ఇంకో విషయం కూడా స్పష్టంగా చెప్పాడు. తనను వెతుకుతూ భక్తులు

ఎక్కడికీ పోనవసరం లేదన్నాడు. తాను ఈ ప్రపంచం లోని సకల జీవజాలంలో,

వస్తువుల్లో.. అన్నిటిలో ఉన్నానని చాటి చెప్పాడు. ప్రతి జీవిలో చైతన్యం ఉంటుందని, ఆ

చైతన్యమే దేవుడని గుర్తించాలని చెప్పాడు. దేవునికోసం అన్వేషణ మాని, మనం ఏం

చేసినా అది దేవుడికి తెలుస్తుందని గుర్తుంచుకోవాలని చెప్పాడు. తోటివారిని ఏదో

విధంగా బాధపెడుతూ, హింసిస్తూ దేవునికి పూజలు చేసినా ఫలితం ఉండదని, మంచి

పనులు చేయడం ద్వారానే దేవునికి దగ్గర అవ్వాలని హితబోధ చేశాడు. మానవ సేవే

మాధవ సేవ అని ఎన్నోసార్లు గుర్తుచేశాడు. తోటివారిని విసిగించేవారు, బాధించేవారు

పాపపు రాశులను పెంచుకుంటారని, ఆ ఫలితాన్ని అనుభవించక తప్పదని, తాము

కష్టపడి అయినా, ఇతర్లకు మేలు చేసేవారు జీవితాన్ని సార్ధకం చేసుకుంటారని స్పష్టం

చేశాడు.

- See more at: http://www.teluguone.com/devotional/content/%E0%B0%B8%E0%B0%BE%E0%B0%AF%E0%B0%BF%E0%B0%AC%E0%B0%BE%E0%B0%AC%E0%B0%BE-%E0%B0%AA%E0%B1%8D%E0%B0%B0%E0%B0%AC%E0%B1%8B%E0%B0%A7%E0%B0%BF%E0%B0%82%E0%B0%9A%E0%B0%BF%E0%B0%A8-%E0%B0%85%E0%B0%B8%E0%B0%BE%E0%B0%AE%E0%B0%BE%E0%B0%A8%E0%B1%8D%E0%B0%AF-%E0%B0%97%E0%B1%81%E0%B0%A3%E0%B0%BE%E0%B0%B2%E0%B1%81-%E0%B0%8F%E0%B0%AE%E0%B0%BF%E0%B0%9F%E0%B0%BF-85-18656.html#sthash.nqdFe9hM.dpuf

సర్వసాధారణంగా మనందరికీ ఇతర్ల గురించి కుతూహలం ఉంటుంది. తోటివాళ్ళేం

చేస్తున్నారు, ఎంత సంపాదిస్తున్నారు, ఎలా జేవిస్తున్నారు లాంటి అనేక అనవసర

విషయాలమీద దృష్టి పెడతాం. ఆ అంశాల్లో ఉన్న కుతూహలం నిజంగా అవసరమైన

విషయాల్లో ఉండదు. ముఖ్యంగా మన గురించి మనం తెలుసుకోవాలనుకోం.

ఆధ్యాత్మికంగా ఎదిగి ఔన్నత్యం సంపాదించాలనుకోం. సాయిబాబా ఇతర్ల విషయాలు

తెలుసుకోవాలనే ఈ రకమైన వైఖరిని పూర్తిగా ఖండించాడు. ఎవరికి వారు, ''నేను

ఎవర్ని? నేను ఈ లోకంలోకి ఎందుకు వచ్చాను, ఏం చేయాలి? ఏం చేస్తే జీవితం

సార్ధకమౌతుంది? - అని ఆలోచించి, ఎప్పటికప్పుడు మన నడవడిక తీర్చిదిద్దుకుంటూ,

ఆదర్శప్రాయంగా జీవించాలని షిర్డీ సాయిబాబా సామాన్యునిలా జీవించి, అసామాన్య

గుణాలను ప్రబోధించాడు.

ఇది వినడానికి చూడ్డానికి ఎంతో మామూలు అంశంలా కనిపిస్తుంది. కానీ, ఇందులో

ఎంతో లోతైన భావం ఉంది. మన గురించి మనం ఆలోచించడం  మొదలుపెడితే మన

కర్తవ్యం ఏమిటో తెలుస్తుంది. తోటివారికి సంబంధించిన అనవసరమైన ఆసక్తి తగ్గుతుంది.

అన్నిటినీ మించి ''నేను'', ''నా'' అనే స్వార్ధచింతన, అహంభావం తగ్గిపోతాయి.

సాయిబాబా ఇంకో విషయం కూడా స్పష్టంగా చెప్పాడు. తనను వెతుకుతూ భక్తులు

ఎక్కడికీ పోనవసరం లేదన్నాడు. తాను ఈ ప్రపంచం లోని సకల జీవజాలంలో,

వస్తువుల్లో.. అన్నిటిలో ఉన్నానని చాటి చెప్పాడు. ప్రతి జీవిలో చైతన్యం ఉంటుందని, ఆ

చైతన్యమే దేవుడని గుర్తించాలని చెప్పాడు. దేవునికోసం అన్వేషణ మాని, మనం ఏం

చేసినా అది దేవుడికి తెలుస్తుందని గుర్తుంచుకోవాలని చెప్పాడు. తోటివారిని ఏదో

విధంగా బాధపెడుతూ, హింసిస్తూ దేవునికి పూజలు చేసినా ఫలితం ఉండదని, మంచి

పనులు చేయడం ద్వారానే దేవునికి దగ్గర అవ్వాలని హితబోధ చేశాడు. మానవ సేవే

మాధవ సేవ అని ఎన్నోసార్లు గుర్తుచేశాడు. తోటివారిని విసిగించేవారు, బాధించేవారు

పాపపు రాశులను పెంచుకుంటారని, ఆ ఫలితాన్ని అనుభవించక తప్పదని, తాము

కష్టపడి అయినా, ఇతర్లకు మేలు చేసేవారు జీవితాన్ని సార్ధకం చేసుకుంటారని స్పష్టం

చేశాడు.

సాయిబాబా ప్రబోధించిన అసామాన్య గుణాలు ఏమిటి ?

సర్వసాధారణంగా మనందరికీ ఇతర్ల గురించి కుతూహలం ఉంటుంది. తోటివాళ్ళేం

చేస్తున్నారు, ఎంత సంపాదిస్తున్నారు, ఎలా జేవిస్తున్నారు లాంటి అనేక అనవసర

విషయాలమీద దృష్టి పెడతాం. ఆ అంశాల్లో ఉన్న కుతూహలం నిజంగా అవసరమైన

విషయాల్లో ఉండదు. ముఖ్యంగా మన గురించి మనం తెలుసుకోవాలనుకోం.

ఆధ్యాత్మికంగా ఎదిగి ఔన్నత్యం సంపాదించాలనుకోం. సాయిబాబా ఇతర్ల విషయాలు

తెలుసుకోవాలనే ఈ రకమైన వైఖరిని పూర్తిగా ఖండించాడు. ఎవరికి వారు, ''నేను

ఎవర్ని? నేను ఈ లోకంలోకి ఎందుకు వచ్చాను, ఏం చేయాలి? ఏం చేస్తే జీవితం

సార్ధకమౌతుంది? - అని ఆలోచించి, ఎప్పటికప్పుడు మన నడవడిక తీర్చిదిద్దుకుంటూ,

ఆదర్శప్రాయంగా జీవించాలని షిర్డీ సాయిబాబా సామాన్యునిలా జీవించి, అసామాన్య

గుణాలను ప్రబోధించాడు.

ఇది వినడానికి చూడ్డానికి ఎంతో మామూలు అంశంలా కనిపిస్తుంది. కానీ, ఇందులో

ఎంతో లోతైన భావం ఉంది. మన గురించి మనం ఆలోచించడం  మొదలుపెడితే మన

కర్తవ్యం ఏమిటో తెలుస్తుంది. తోటివారికి సంబంధించిన అనవసరమైన ఆసక్తి తగ్గుతుంది.

అన్నిటినీ మించి ''నేను'', ''నా'' అనే స్వార్ధచింతన, అహంభావం తగ్గిపోతాయి.

సాయిబాబా ఇంకో విషయం కూడా స్పష్టంగా చెప్పాడు. తనను వెతుకుతూ భక్తులు

ఎక్కడికీ పోనవసరం లేదన్నాడు. తాను ఈ ప్రపంచం లోని సకల జీవజాలంలో,

వస్తువుల్లో.. అన్నిటిలో ఉన్నానని చాటి చెప్పాడు. ప్రతి జీవిలో చైతన్యం ఉంటుందని, ఆ

చైతన్యమే దేవుడని గుర్తించాలని చెప్పాడు. దేవునికోసం అన్వేషణ మాని, మనం ఏం

చేసినా అది దేవుడికి తెలుస్తుందని గుర్తుంచుకోవాలని చెప్పాడు. తోటివారిని ఏదో

విధంగా బాధపెడుతూ, హింసిస్తూ దేవునికి పూజలు చేసినా ఫలితం ఉండదని, మంచి

పనులు చేయడం ద్వారానే దేవునికి దగ్గర అవ్వాలని హితబోధ చేశాడు. మానవ సేవే

మాధవ సేవ అని ఎన్నోసార్లు గుర్తుచేశాడు. తోటివారిని విసిగించేవారు, బాధించేవారు

పాపపు రాశులను పెంచుకుంటారని, ఆ ఫలితాన్ని అనుభవించక తప్పదని, తాము

కష్టపడి అయినా, ఇతర్లకు మేలు చేసేవారు జీవితాన్ని సార్ధకం చేసుకుంటారని స్పష్టం

చేశాడు.

- See more at: http://www.teluguone.com/devotional/content/%E0%B0%B8%E0%B0%BE%E0%B0%AF%E0%B0%BF%E0%B0%AC%E0%B0%BE%E0%B0%AC%E0%B0%BE-%E0%B0%AA%E0%B1%8D%E0%B0%B0%E0%B0%AC%E0%B1%8B%E0%B0%A7%E0%B0%BF%E0%B0%82%E0%B0%9A%E0%B0%BF%E0%B0%A8-%E0%B0%85%E0%B0%B8%E0%B0%BE%E0%B0%AE%E0%B0%BE%E0%B0%A8%E0%B1%8D%E0%B0%AF-%E0%B0%97%E0%B1%81%E0%B0%A3%E0%B0%BE%E0%B0%B2%E0%B1%81-%E0%B0%8F%E0%B0%AE%E0%B0%BF%E0%B0%9F%E0%B0%BF-85-18656.html#sthash.nqdFe9hM.dpuf

షిరిడీలో "పల్లకి/చావడి ఉత్సవం'' ఎప్పుడు ప్రారంభమైంది?

షిరిడీ లో ప్రతి గురువారం రాత్రి పల్లకి ఉత్సవం జరుగుతుంది. అది చూడడానికి కన్నుల పండుగగా ఉంటుంది. శ్రీ సాయి ద్వారకామాయి నుండి బయలుదేరి చావడి వరకు ఊరేగింపుగా భక్తులతో కలసి తప్పెటలు, తాళాలు, బాజాల మ్రోతల మధ్యన పల్లకి వెనుకగా చిందులు వేస్తూ ఈ పల్లకి ఉత్సవం లో పాల్గొనేవారు. అసలీ ఉత్సవం ఎలా ప్రారంభమైందంటే,  షిరిడీలో ఒకసారి భారీ వర్షాల వలన ద్వారకామాయి లోకి బాగా నీళ్ళు వరదలా వచ్చేసాయి. అంతా తడిసిపోయింది. బాబా నిద్రపోవడానికి ఏ మాత్రం పొడి జాగా లేదు. అప్పుడు భక్తులంతా బాబాను చావడికి తరలించారు. మరునాడు ఉదయం బాబా మామూలుగా ద్వారకామాయి తిరిగివచ్చారు.  అప్పటినుండి బాబా రోజు విడిచి రోజు ద్వారకామాయిలోను, చావడిలోను నిద్రిస్తుండేవారు. ఇది డిశంబరు 10, 1909లో జరిగింది. 

 ఆరోజు నుండి బాబా ద్వారకామాయి నుండి చావడికి వెళ్ళే ఊరేగింపుని "పల్లకి ఉత్సవం" లేదా "చావడి ఉత్సవం"గా అందరు సాయి భక్తులు ప్రతి గురువారం సంప్రదాయ బద్ధంగా చేయనారంభించారు. ఈ ఉత్సవంలో మేళతాళాల మధ్య మహాశివునిలా చిందులు వేస్తూ బాబా తరలివస్తారు. బాబా పాదుకలను పల్లకీలో ఉంచుతారు. బాబాకు బహూకరించిన గుర్రం "శ్యామకర్ణ"ను అలంకరించి తెచ్చేవారు. తాత్యా, మహల్సాపతి, బాబాకు చెరొక ప్రక్క నడవగా, తదితర భక్తులంతా కలసి పల్లకి ఉత్సవంలో పాల్గొనేవారు. ఇప్పటికీ షిరిడీ లో ఈ ఆనవాయితీని కొనసాగిస్తున్నారు. దేశ విదేశాల నుండి ప్రతి ఏటా షిర్డీ వచ్చే భక్తులు తప్పక ఈ ఉత్సవాన్ని చూసి వెళతారు.

-

Importance of Sri Vishnu Sahasranaamam

Importance of Sri Vishnu Sahasranaamam
Sri Vishnu Sahasranaamam is found in the Mahabharatha. Literally translated this means thousand names of Vishnu. This is found in the Anushasanika Parvam (chapter relating to orders or rules to the kings) of Mahabharatha. Bheeshma Pitamaha was defeated and grievously wounded by Arjuna. But since he could choose the time of his death as per the boons received by him, he chose to die in Uttarayana and was waiting for the auspicious time. Meanwhile the war was over leading to death of all those male members in his family except the Pancha Pandavas and the unborn child of Abhimanyu. Yudishtra the eldest of the Pandavas became the King of Hasthinapura and went to Bheeshma the great for the advice and asked the following questions:
“Kimekam Daivatham Loke kim vapyegam parayanam Sthuvantha Kam Kamarchanda Prapnuyur Manava Shubham. Ko Dharma Sarva Dharmanam Paramo Matha Kim Japan Muchyathe Jandur Janma Samsara Bhandana”

~ Who is the One Supreme Deity?
~ What is the highest goal of life?
~ By praising which Deity's auspicious qualities will human beings attain prosperity in this world as well as bliss in the next?
~ By reciting which mantra will man be released from the bondage of the cycle of birth and death?
~ Of the three means referred to above (i.e., recitation, praise or archana, and meditation), which is the best means for attaining the grace of the Supreme Deity based on your vast experience and knowledge?

Bhishma's response to the above questions follows in the next ten stanzas. In his considered opinion, a person tides over all the sorrows in this world by reciting with undiluted devotion the Thousand Names of the Eternal Person, worshiping Him always with devotion, meditating upon Him, glorifying Him, saluting Him by prostrating before Him, and adoring Him (dhyayan, stuvan, namasyamsca, yajamanas tameva ca).
Bhishma adds that of all the dharmas, the dharma or practice involving service done to the Lotus-eyed Lord Krishna, without any desire for benefit, through worship (archana) and hymnal praise (stava), is the best dharma. Note that praising is easy, involving only speech, and does not involve any material sacrifice or bodily exertion. It is open to all, and does not need help from, or dependence on, others. Other kinds of worship might require money or other resources to perform the worship, or the need to impose on other people for their involvement (e.g., a priest to give instructions on the method of worship etc.).

For the purpose of chanting the name of God, there is also no constraint on the asrama (i.e., brahmacharya, grihasta, etc.) to which a person belongs, unlike, for example, the constraints that the vedas place in performing the ceremonial rites with sacrificial fire. There is also no requirement regarding time, place, status of purity, etc., for the chanting of the sthothram. The key element of the act of chanting as a means to attain the Lord's grace is the sincerity and purity of mind, and there is no other constraint or consideration.

In summary, Yudhishthira asks Bhishma: "Given my despair and sorrowful state of mind, I want to expend the least effort and get the most benefit out of it, viz. relief from my despair. Please tell me the means for this." And Bhishma's response is "Chant the thousand names of Lord Krishna WITH DEVOTION. This does not require any effort other than the willingness to chant. This is the best way to get relief from all miseries, sorrows, and sins".

The Thousand Names

The word sahasra in the title of the Stotram means "one thousand". The main body of Sri Vishnu Sahasranama Stotram consists of 107 stanzas which contain the thousand names of Sri Maha Vishnu. Every one of the Thousand Names in Vishnu Sahasranamam is full of significance in that it refers to one particular quality, guna, characteristic or attribute of Paramatma. (yani namani gaunani, where the emphasis is that each name is indicative of a guna of Vishnu).

One could legitimately ask the question: Why were these 1000 names chosen? Does the Parama Purusha get absolutely defined by these thousand names? The obvious answer is that God is Infinite and Indescribable, and can only be experienced, but cannot be translated into words and communicated from one to another. The vedas conclude that God is neither accessible to words nor to mind (yato vacho nivartante aprapya manasa saha - Taittiriya Upanishad).

In Isavasya Upanishad, it is said that you cannot reach (understand) the Paramatma with the human mind (reasoning) alone even if you spend all your life. This holds true even though mind can travel (think) faster than anything known to us, including the speed of light (anejadekam manaso javiyo..). Given this Infinite nature of the Paramatma who is not governed or constrained by any of the physical laws as we know them, the choice of a thousand names of Vishnu by Bhishma should be recognized as a representation of some of the better-known qualities of Sriman Narayana that are repeatedly described in our great epics, vedas, puranas, etc., and sung by the devout sages repeatedly.

As was indicated earlier, the thousand names are strung together in a poetic form by Sri Vedavyasa. While identifying the thousand names of Narayana from this poetic composition describing the qualities of the Infinite Paramatma, the different revered acharyas have come up with slightly differing sets of thousand names. This is partly because of the ability of these great acharyas to be able to enjoy the indescribable Parama Purusha in their own ways, based on the unique philosophies which they have propounded.

Of the thousand names, some are repeated for example, in Sri Parasara Bhattar's choice of the thousand names, two names occur four times, 12 names occur three times, and 82 names occur twice. When a name occurs more than once, the revered commentators have interpreted the meaning of the name differently in each instance depending on the context in which the name occurs. They have also quoted extensive evidence from ancient scriptures in support of their interpretation. The commentators have emphasized that the recurrence is not the result of a dosha (deficiency of being repetitive) in the composition.

Importance of Chanting

Some might say that they do not understand the meaning of the Sanskrit words in the stotram and therefore do not feel comfortable chanting it. Sri Chandrasekharendra Saraswathi Swamigal has given us his guidance on this issue in one of his discourses. He advises us that learning the chanting of prayers even without knowing the meaning is a worthwhile act, and can be compared to finding a box of treasure without the key. As long as we have the box, we can open it whenever we get the key of knowledge later, but the treasure will be already there.

The Benefits

As was pointed out earlier, traditionally our prayers end with a phala shruthi - a section on the benefits of reciting the prayer. The Vishnu Sahasranama Stotram is no exception. The necessity of cleansing our body regularly to maintain our physical hygiene and good health is recognized by every one. But perhaps because we do not "see" our mind the same way as we see our body (i.e., as an externally visible entity), the necessity of keeping our minds clean is not as clearly recognized. However, those who do not "cleanse" their mind on a regular basis become "mentally" sick over a period of time, just as they become physically sick if they do not cleanse their body on a regular basis. Prayers are a means to mental cleansing when they are chanted with sincerity and devotion. This aspect of the usefulness of prayers in everyone's life is common to all prayers.

The importance of Sri Vishnu Sahasranama Sthothram is that the deity being worshiped is none other than Vasudeva (Sri Maha vishnuh paramatma sriman narayano devata; saktir devaki nandanah; itidam kirtaniyasya kesavasya mahatmanah namnam sahasram divyanam aseshena prakirtitam; sahasram vasudevasya namnam etat prakirtayet, etc.). Sri Vyasa points out that it is by the power and command of Vasudeva that the sun, the moon, the stars, the world, and the oceans are controlled (sa chandrarka nakshatra kham diso bhur mahodadhih vasudevasya viryena vidhrtani mahatmanah). The whole universe of the Gods, Asuras, Gandharvas, etc., is under the sway of Lord Krishna (sasurasura gandharvam ....). In Bhishma's expert judgment, chanting Vasudeva's name with devotion and sincerity will ensure relief from sorrows and bondage. This in a nutshell is the phala sruti or the benefit of chanting Sri Vishnu Sahasranaamam.

 — 

In continuation launch at Kasibugga-Palasa, SAI Maharaj blessed Sri SAI TV

 

 

 

 

 

In continuation launch at Kasibugga-Palasa, SAI Maharaj blessed Sri
SAI TV to launch at HIS abode on 25.7.2013 in His Presence. Shri Mohan
Yadav, Public Relations Officer, Shree Saibaba Sansthan Trust, Shirdi
has clicked the web channel, while Smt. G.Ananta Lakshmi,Sai Mandir,
Rajireddy Nagar, Champapet, Hyderabad, shri Anil Kumar Rapaka,
Director, Sri SAI TV, Smt. SAI Vahini, Co-promoter, Sri Sai Prasanna
Society

సాయిబాబా తొమ్మిది గురువారముల వ్రతమహత్యం

నవ గురువార సాయిబాబా వ్రత ఆచరణ నియమాలు

1     ఏ భక్తుడైనా స్త్రీ పురుష భేదము లేకుండా ఈ వ్రతమును ఆచరించవచ్చును.
2     ఏ కులము వారైనా సరే, ఏ మతము వారైనా సరే ఈ వ్రతమును ఆచరించవచ్చును.
3    ఈ వ్రతమును సంపూర్ణ ఆత్మవిశ్వాసంతో మరియు అత్యంత భక్తితోనూ ఆచరించినచో మహత్వపూరితమైన ఫలము ప్రాప్తించును.
4     ప్రార్థనలు ఫలించాలంటే, కోర్కెలు తీరాలంటే భక్తీపూరితముగా సాయి భగవానుని ప్రార్థించి గురువారం రోజున ఈ వ్రతమును ప్రారంభించాలి.
5     ఉదయం సమయమైనను, సాయంత్ర సమయమైనను ఈ పూజలు ఆచరించవచ్చును. ఒక పలకను సింహాసనముగా అమర్చి ఒక వస్త్రమును దానిపై పరిచి దానిపై సాయినాథుని పటమును గాని విగ్రహనును గాని ప్రతిష్టించి సాయినాథుని నుదిటిపై చందనం మరియు తిలకం దిద్దాలి. పూలమాలను గాని పసుపు పుష్పములను గాని సాయినాథునికి సమర్పించాలి. దీపస్తంభంలో సాయిజ్యోతిని వెలిగించి సాంబ్రాణి, అగరు దూపములను సమర్పించాలి. పవిత్ర ఆహార రూపంలో వున్న చక్కర గాని, మిఠాయిగాని, ఫలములు గాని నైవేద్యముగా సపర్పించాలి. వ్రతములో కూర్చున్నవారికి పవిత్ర ప్రసాదమును సమంగా పంచి భుజించాలి.
6     పాలుగాని, కాఫీగాని, టీగాని లేక మిఠాయిలనుగాని, ఫలములనుగాని ఆహారముగా సేవించో లేక వ్రతమును ఆచరించు భక్తుడు ఒకే పూత (మధ్యాహ్నం/రాత్రి) ఆహారం సేవించిగానీ వ్రతమును ఆచరించాలి. ఆకలి కడుపుతోను లేదా పూర్తీ ఉపవాసంతోనూ ఈ వ్రతమును ఆచరించరాదు.
7     వీలైనచో 9 గురువారములు సాయి మందిరానికి వెళ్ళి ప్రార్థించాలి. సాయిబాబా మందిరం దగ్గరలో లేని పక్షంలో గృహం లోనే అత్యంత భక్తితో పూజను ఆచరించాలి.
8     భక్తులు వేరే గ్రామానికి వెళ్ళిన సమయంలో కూడా ఈ వ్రతమును కొనసాగించవచ్చును.
9     ఈ 9 గురువారములు స్త్రీలు మైల పడితే లేక మరో కారణం చేత గాని పూజలను ఆచరించనిచో ఆ గురువారం వదిలివేయవచ్చును. ఈ వదిలివేయబడిన గురువారం లెక్కించరాదు. మరియు రాబోవు గురువారం ఈ పూజను ఆచరించి 9 గురువారములు పూర్తిచేయాలి.

సాయిబాబా వ్రత గాథ 

కోకిల అను సాధువైన స్త్రీ తన భర్త మహేష్ తో ఒక నగరంలో నివసిస్తోంది. పరస్పర ప్రేమానురాగాలతో, అన్యోన్యంగా వారు సంసారం సాగిస్తున్నారు. కాని మహేష్ ది దేబ్బలాడు స్వభావం మరియు అతనిమాటలతో, భాషలలో సభ్యత అను హద్దులే ఉండేవి కావు. ఇరుగుపొరుగు వాళ్ళకు మహేష్ స్వభావం చాలా ఇబ్బందికరంగా ఉండేది. కాని కోకిల చాలా శాంతస్వభావురాలైన భక్తురాలు. అపారమైన విశ్వాసంతో ఆమె సహనంతో అన్ని కష్టాలు సహిస్తూ వస్తుండేది. కాలక్రమంగా ఆమె భర్త యొక్క వ్యాపారము దెబ్బతినగా సంసారం సాగడమే కష్టంగా ఉండేది. కాని మహేష్ పొద్దస్తమానం భార్యతో చీటికీమాటికీ పోరాడుతూ, ఇబ్బందులకు గురిచేస్తూ ఉండేవాడు. ఒకరోజు మధ్యాహ్నం ఒక సాధువు వారి గృహముముందు నిలిచినాడు. ఆ సాధువు కోకిల వదనం చూసి బియ్యం మరియు పప్పు భిక్షం అడుగుతూ సాయిబాబా నిన్ను అనుగ్రహించుగాక అని కోకిలను దీవించాను. కోకిల చాలా బాధపడుతూ ఈ జీవితంలో తనకు సంతోషమనేది రాయబడిలేదంటూ తన విషాదగాధను చెప్పుకుంది.

 ఆ సాధువు ఆమెను సాయిబాబా వ్రతమును 9 గురువారములు ఆచరించమని ఉపదేశించాడు. వ్రతము సమయమునందు పళ్ళు పానీయములు లేక ఒక పూత ఆహారము మాత్రమే భుజించాలని ఆదేశించాడు. సాధ్యమైతే సాయిబాబా మందిరానికి వెళ్ళి ప్రార్థించాలని లేదా గృహంలో సాయి పూజను ఆచరించి 9 గురువారములు తన శక్తి సామర్థ్యాలకు అనుగుణంగా నిర్ధేశించబడిన నియమాలను అనుసరించి బీదలకు అన్నదానం గావించి 5 మందికి లేక 11మందికి శ్రీసాయి వ్రత పుస్తకాలను ఉచితంగా ఇవ్వాలని, ఈ వ్రత ఆచరణ చాలా మహాత్వపూరితమైనది, మరియు కలియుగానికి చాలా యుక్తమైనది. ఈ వ్రతము భక్తుని కోర్కెలను తీర్చును. కాని భక్తునికి సాయినాథునిపై ప్రగాఢ విశ్వాసము మరియు భక్తీ కలిగి ఉండాలి. ఏ భక్తుడైతే ఈ వ్రతమును నియమానుసారంగా భక్తిశ్రద్ధలతో ఆచరించునో అతని సమస్త కోరికలు, ప్రార్థనలు సాఫల్యం గావించును అని సాధువు కోకిలకు చెప్పెను.

 కోకిల కూడా ఈ నవ గురువార వ్రతమును ఆచరించాలన్న నిర్ణయానికి వచ్చి నిర్ధేశించబడిన సమయానుసారంగా బీద సాదలకు అన్నదానం గావించి, సాయివ్రత పుస్తకములను తొమ్మిదవ గురువారం ఉచితంగా ఇచ్చింది. అలా కొన్ని రోజులు గడిచిన పిమ్మట ఆమె కష్టాలన్నీ మాయమైనవి. గృహంలో సుఖశాంతులు వెల్లివిరిసాయి. మహేష్ యొక్క కలహా స్వభావం శాశ్వతంగా అంతరించింది. అతని వ్యాపారం సజావుగా కొనసాగింది. వారి జీవనం వృద్ధి చెందినది. ఆ తరువాత కొద్ది రోజుల పిమ్మట ఒక దినం సూరత్ నుండి కోకిల యొక్క బావ భార్యతో కోకిల ఇంటికి విచ్చేశారు. వారు తమ పిల్లలు చదువుల్లో బాగా వెనకబడి ఉన్నారని, పరీక్షలలో ఉత్తీర్ణులు కాలేదని వాపోయారు. కోకిల వారికి 9 గురువారముల సాయిబాబా వ్రతమును గూర్చి వివరించింది. ఆత్మవిశ్వాసం మరియు సహనంతో సాయిబాబాను ప్రార్థించినచో వారి పిల్లలు చదువులో ప్రగతి చూపగలరని వారికి సలహా ఇచ్చింది. కోకిల యొక్క బావ, భార్య వారికి వ్రతం యొక్క వివరాలు చెప్పమని కోరగా

 .తొమ్మిది గురువారములు ఫలములు, పానీయములు తీసుకుని గానీ ఒక పూత ఉపవాసము ఉండిగానీ తొమ్మిది వారములు సాయి మందిరంలో సాయినాథుని దర్శనం చేసుకోవాలి. ఏ భక్తుడైనా స్త్రీ పురుష భేదము లేకుండా ఈ వ్రతమును ఆచరించవచ్చును. ఏ కులము వారైనా సరే, ఏ మతము వారైనా సరే ఈ వ్రతమును ఆచరించవచ్చును. ఈ వ్రతము సంపూర్ణ ఆత్మవిశ్వాసంతో మరియు అత్యంత భక్తిశ్రద్ధలతో ఆచరించినచో మహాత్వపూరితమైన ఫలము ప్రాప్తించును. ప్రార్థనలు ఫలించాలంటే ప్రార్థనలు ఫలించాలంటే, కోర్కెలు తీరాలంటే భక్తీపూరితముగా సాయి భగవానుని ప్రార్థించి గురువారం రోజున ఈ వ్రతమును ప్రారంభించాలి. ఉదయం సమయమైనను, సాయంత్ర సమయమైనను ఈ పూజలు ఆచరించవచ్చును. ఒక పలకను సింహాసనముగా అమర్చి ఒక వస్త్రమును దానిపై పరిచి దానిపై సాయినాథుని పటమును గాని విగ్రహనును గాని ప్రతిష్టించి సాయినాథుని నుదిటిపై చందనం మరియు తిలకం దిద్దాలి. పూలమాలను గాని పసుపు పుష్పములను గాని సాయినాథునికి సమర్పించాలి. దీపస్తంభంలో సాయిజ్యోతిని వెలిగించి సాంబ్రాణి, అగరు దూపములను సమర్పించాలి. పవిత్ర ఆహార రూపంలో వున్న చక్కర గాని, మిఠాయిగాని, ఫలములు గాని నైవేద్యముగా సపర్పించాలి. వ్రతములో కూర్చున్నవారికి పవిత్ర ప్రసాదమును సమంగా పంచి భుజించాలి. పాలుగాని, కాఫీగాని, టీగాని లేక మిఠాయిలనుగాని, ఫలములనుగాని ఆహారముగా సేవించో లేక వ్రతమును ఆచరించు భక్తుడు ఒకే పూత (మధ్యాహ్నం/రాత్రి) ఆహారం సేవించిగానీ వ్రతమును ఆచరించాలి. ఆకలి కడుపుతోను లేదా పూర్తీ ఉపవాసంతోనూ ఈ వ్రతమును ఆచరించరాదు. వీలైనచో 9 గురువారములు సాయి మందిరానికి వెళ్ళి ప్రార్థించాలి. సాయిబాబా మందిరం దగ్గరలో లేని పక్షంలో గృహం లోనే అత్యంత భక్తితో పూజను ఆచరించాలి.

 భక్తులు వేరే గ్రామానికి వెళ్ళిన సమయంలో కూడా ఈ వ్రతమును కొనసాగించవచ్చును. ఈ 9 గురువారములు స్త్రీలు మైల పడితే లేక మరో కారణం చేత గాని పూజలను ఆచరించనిచో ఆ గురువారం వదిలివేయవచ్చును. ఈ వదిలివేయబడిన గురువారం లెక్కించరాదు. మరియు రాబోవు గురువారం ఈ పూజను ఆచరించి 9 గురువారములు పూర్తిచేయాలని వారికి కోకిల సాయివ్రతం గురించి వివరించింది. కొన్ని దినముల తరువాత సూరత్ లో ఉన్న అక్కాబావల నుండి కోకిలకు ఉత్తరం వచ్చింది. వారి పిల్లలు సాయివ్రతం ప్రారంభించారని, ఇప్పుడు పిల్లలు బాగా చదువుకుంటున్నారని, తాము సహితం ఈ తొమ్మిది గురువారముల వ్రతము ఆచరించి సాయివ్రతం పుస్తకములను ఉచితంగా పంచామని వ్రాశారు. స్నేహితురాలు ఈ వ్రతం ఆచరించడం ద్వారా ఆమె కుమార్తె ఒక చక్కని అబ్బాయితో వివాహం నిశ్చయమైనదని, పక్కింటామె నగల పెట్టి కనపడకపోగా వారు సాయివ్రతం ఆచరించిన 2 నెలలకు పోగొట్టుకున్న నగలపెట్టేను ఎవరో ఆగంతకుడు వారికి తిరిగి పంపాడని ఆ ఉత్తరం ద్వారా తెలియజేసింది. ఇంత అద్భుతమైన అనుభవాలను ఉత్తరం ద్వారా తెలుసుకున్న కోకిల భగవానుని శక్తిని, సాయివ్రత మహిమను తెలుసుకుంది. దీంతో ఆమెకి సాయినాథుని మీదున్న భక్తీ మరీ ప్రగాఢమైంది.

ఉద్యాపన (వ్రతం పూర్తిచేయు) విధానం మరియు నియమాలు 
 1     తొమ్మిదవ గురువారం 5 మంది బీదలకు అన్నదానం చేయాలి.
2     ఈ వ్రతం యొక్క శక్తిని ప్రజలకు తెలియజేయడానికి ఈ 'సాయిబాబా వ్రతం' పుస్తకములను ఉచితంగా 5, 11, లేక 20 పంచవలెను.
3    తొమ్మిదో గురువారంనాడు ఈ పుస్తకములను పూజ గృహమునందు వుంచి పూజించి ఇతరులకు పంచితే పుస్తకం ప్రసాదముగా అందుకునే వారికి దైవానుగ్రహం లభించును.

"సబ్ కా మాలిక్ ఏక్ హై"

సబ్ కా మాలిక్ ఏక్ హై

అనేక మతాలూ వేద వేదాంగాలు చదివినా కూడా కానరాని ఆత్మసాక్షాత్కారం ఒక్క సద్గురువు వలన నీకు ప్రాప్తించి నిన్ను భగవంతునికి దగ్గర చేస్తుంది. షిర్డీ సాయి, సత్య సాయి ,గురునానక్ ,ఏసుక్రీస్తు, మహమ్మద్ ప్రవక్త , గౌతమ్ బుద్దుడు , మహా వీరుడు ఇలా అనేకమంది సద్గురువులు మనిషిని తమ బోదనల ద్వారా ప్రభావితం చేసారు . త్రేతా యుగంలో అయితే శ్రీరాముడు ద్వాపరంలో శ్రీకృష్ణుడు వీరందరూ భగవంతిని అంశతో అవతరించారు ఒక్కొక్క అవతారానికి ఒక్కో కారణం . అందుకే ఏ దేవున్ని చూసినా యోగముద్రలో వున్నట్టు మనకు కనిపిస్తుంది . ఏ గురువు కూడా నేనే భగవంతున్ని అని చెప్పలేదు , రాముడు శివున్ని పూజించాడు , యేసుక్రీస్తు కూడా నేను దేవుని కుమారున్నే అంటాడు . "ఎప్పుడైతే దర్మానికి కీడు వాటిల్లి అధర్మం ప్రబలుతుందో ఆయా కాలాల్లో అవతరిస్తాను" అని గీతలో భగవానుడు శ్రీకృష్ణుని రూపంలో అర్జునునికి ఉపదేశించినట్లు ప్రతి సద్గురువు పుట్టిన కాలమాన పరిస్తితులను గమనించినట్లైతే వారు అయాకాలల్లో ఉన్న సమస్యలను పరిస్కరించటానికే అవతరించినట్టు మనకు కనపడుతుంది. ముఖ్యంగా షిర్డీ సాయి ఆ రోజుల్లో మతకల్లోలలతో అట్టుడికి పోతున్న హిందూ ముస్లింలలో స్నేహ భావాన్ని పెంపోదించి , తద్వారా మానవతావాదాన్ని చాటి చెప్పారు , హిందువులు హిందుగా, ముస్లింలు ముస్లిం గా సాయి నాదున్ని కొలుస్తారు . భగవంతుడు ఒక్కడే అని "సబ్ కా మాలిక్ ఏక్ హై" అని చాటి చెప్పారు . అంతే కాకుండా తన భక్తులకు అనుక్షణం కనిపెట్టుకొని ఉండెడివారు. వారు తన వద్ద రాత్రి పూట అలసినిద్రిస్తున్న భక్తులకు ప్రతిగా తన స్వహస్తాలతో సేవ చేసేవారట . వారు సర్వజ్ఞాని అయినా కూడా ఏమి తెలియనట్టే నటించేవారు వారు భోగాలు అనుభవించకుండా భిక్ష చేసుకొని జీవించారు. దక్షనల రూపంలో భక్తులు సమర్పించిన వేలాది రూపాయిలను పేదలకు దానం చేసేవారు . వారు తనువు చాలించే నాటికీ బాబా దగ్గర కేవలం ఏడు రూపాయిలు మాత్రామే వున్నాయట .

ఈ గురువులందరూ ఒకేసారి ఆకాశం నుండి ఊడి పడలేదు ఎంతో కఠిన పరీక్షలను తట్టుకొని తమ తపో జ్ఞానంతో భగవంతున్ని ప్రసన్నం చేసుకొని సద్గురువులుగా ఖ్యాతి పొందారు . వారు మానవులే మనము మానవులమే అందరిలోనూ దేవుడున్నాడు మరి వారెందుకు మహానీయులయ్యారు ? వారు నిద్రాహారాలు మాని అనుక్షణం వారిలోవున్న భగవంతుని ఉనికి కోసం తపించి సాదించి ఆత్మసాక్షాత్కారం పొందారు. తద్వారా మహనీయులు , మార్గదర్శకులు అయ్యారు. వీరందరివి దారులు వేరైనా గమ్యం ఒక్కటే అదే భగవంతునికి దగ్గర కావటం అనగా మన జన్మ సార్ధకతను తెలుసుకోవటం , మనల్ని మనం తెలుసుకోవటం మంచిని పెంచిపోషించి చెడుని ఖండించటం ఏ మతములోని భక్తిభావన అయినా మంచే చెప్తుంది . "ఒక దర్మం తప్పిన భక్తునికంటే దర్మం తప్పని నాస్తికుడే భగవంతునికి ఇష్టమట " .

అది తెలుసుకోలేక కొంతమంది మూడ భక్తితో మూడ విశ్వాసాలతో , మత విద్వేసాలతో ఎదుటవారి ఆచార వ్యవహారాలను కించపరుస్తూ అజ్ఞానమనే వూభిలోకి కూరుకుపోతున్నారు. అంతే కాకుండా తమ స్వార్ధం తో మతవిద్వేసాలను రెచ్చగొడుతున్నారు , బలవంతపు మతమార్పిడులు చేస్తున్నారు. ఈ మతవిద్వేసాలను రెచ్చగొట్టటం అనేది ఏ ఒక్క మతానికి అంటగట్టినా పొరబడినట్టే . ఈ అనర్దాలకి తోడు దొంగ గురువులు ,స్వామీజీలు భక్తుల బలహీనతలతో ఆడుకుంటున్నారు . వారి లీలని కళ్ళార వీక్షించి కూడా వారినే మూడ భక్తితో మూర్ఖంగా కొలుస్తున్నారు కొంతమంది జనాలు. వారిని మన చట్టాలు ఏమి చెయ్యలేవు ఒకవేలా చేసినా ఏనుగు చచ్చినా బ్రతికినా ఒక్కటే అన్నట్టు వుంటుంది .

చివరిగా: నావికుని గమ్యం చేరటానికి దీపపు స్తంభం ఎంత అవసరమో మన జన్మ రహస్యం తెలుసుకొని మన లక్ష్యాలను చేరుకోవటానికి కూడా ఒక సద్గురువు అవసరం ఎంతైనా వుంటుంది అంతేకాని దానికి మతము అను ముసుగు వేయరాదు ఏ దేవుడు ఇతర మతాల వారిని పిల్లాపాప అనికూడా చూడకుండా ఊచకోత కోయమని చెప్పలేదు ఏ ప్రవక్తా ఉగ్రవాదాన్ని ఉసిగొల్పి అమాయికుల ప్రాణాల్ని తియ్యమని చెప్పలేదు యే దేవుడు ఇతర మతాల వారిని కించపరచి మతమార్పిడులు చెయ్యమని చెప్పలేదు . మనం ఒక సన్మార్గం లో వెళ్ళటానికి మాత్రామే మతమనేది ఉపయోగపడాలి .

"సబ్ కా మాలిక్ ఏక్ హై" అన్న సాయినాదునితో పాటు "సర్వమతాల సారం ఒకటే " అని బోదించిన ప్రతి సద్గురువుకి జోహార్లు.

శ్రీ సాయి టీవీ – వెబ్ చానల్ ప్రారంభం

            

       శ్రీ సాయి టీవీ – వెబ్ చానల్ ప్రారంభం

’ప్రతి గుండే పలుకు ఓమ్ సాయి శ్రీ సాయి జయ జయ సాయి

ఇక ప్రతి గృహమూ ద్వారకా మాయి’

       వందలాది టెలివిజన్ ఛానళ్లు మన ముంగిట వినోదాన్నందిస్తున్న ప్రస్తుత తరుణంలో కేవలం షిరిడీ సంతు సద్గురు సాయినాధ మహారాజు జీవితమూ, బోధనలపై ప్రత్యేకంగా ’శ్రీ సాయి టీవీ’ పేరిట 24 గంటల ఉపగ్రహ టెలివిజన్ ఛానల్ ని ప్రారంభించాలనే లక్ష్యంతో ఈ సంవత్సరం మార్చి లో ఔత్సాహికులైన యువ సాయి భక్తులు కొందరు ’శ్రీ సాయిలీలా బ్రాడ్ కాస్టింగ్ ప్రైవేట్ లిమిటెడ్’ ని  హైదరాబాద్ కేంద్రంగా స్థాపించుకోవడం జరిగింది. వారికి సాయి తత్త్వం లో భీష్ములన దగిన ప్రముఖు ఆశీస్సులు లభించడంతో, తొలి మెట్టుగా ’శ్రీ సాయి టీవీ’ వెబ్ ఛానల్ ఆంధ్రప్ర్దదేశ్ శ్రీకాకుకుళం జిల్లాలోనే అతి పెద్ద మందిరం గా పేరొందిన శ్రీ సాయిబాబా ధ్యాన మందిరం, కాశీబుగ్గ-పలాసా లో శ్రీ గురు పూర్ణిమ శుభ దినాన 22.7.2013 వుదయం 10.33 నిముషాలకి సద్గురు సాయినాధ మహరాజ్ సాక్షిగా, వందలాది మంది సాయి భక్తుల సమక్షంలో, అవధూత రామిరెడ్డి తాతగారి పాదుకా దర్శనం తో పాటుగా సంవత్సరము వయస్సున బుల్లి సాయి భక్తుని చేతులమీదుగా అప్ లింక్ చేయబడింది. శ్రీ సాయిబాబా ధ్యాన మందిరం కార్యదర్శి శ్రీ జి. జయశంకర్ రెడ్డి దంపతులు, కోశాధికారి శ్రీ చలపతిరావు, మేనెజర్ ధుర్యోధన రౌత్, సాంబమూర్తి, బాడ భాస్కర్ తదితరులు, శ్రీ సాయి టీవీ సంచాలకుడు శ్రీ అనిల్ కుమార్ రాపాక, శ్రీ సాయి టీవి కన్సల్టంట్ శ్రీ చాగంటి సాయిబాబా, అవధూత రామిరెడ్డి సంస్థానం, కొల్లూరు కు చెందిన శ్రీ కృష్ణారావ్ మొదలుగాగల ప్రముఖులు ఛానల్ ప్రారంభొత్సవ కార్యక్రమములో పాల్గొని వెబ్ ఛానల్ సాధ్యమైనంత తొందరలో ఉపగ్రహ ఛానల్ గా రూపొంది తమ తమ గృహాలను ద్వారకా మాయి గా మారుస్తుందని తమ ఆశీస్సులను అందజేసారు.

       అంతకు ముందు రోజు కాశీబుగ్గ-పలాసా సాయి మందిర సముదాయంలో జరిగిన ఎలక్ట్రానిక్ మరియూ ప్రింట్ మీడియా ప్రతినిధులందరూ పాల్గొన్న ’మీట్ ది ప్రెస్’ కార్యక్రమంలో శ్రీ సాయి టీవీ సంచాలకుడు శ్రీ అనిల్ కుమార్ రాపాక, శ్రీ సాయి టీవీ సంయోజకుడు శ్రీ సి.సాయిబాబా, సాయి మందిరం కార్యదర్శి శ్రీ జి.జె.ఎస్.రెడ్డి, కోశాధికారి శ్రీ చలపతిరావు, అవధూత రామిరెడ్డి తాత సంస్థానమ్, కొల్లూరుకు  చెందిన శ్రీ కృష్ణారెడ్డి లు విలేఖరులనుద్డేశించి మాట్లాడారు. ’సాయి తత్త్వమ్ యువతలో మరింతగా ప్రాచుర్యత సాధించేందుకు ఈ వెబ్ ఛానల్ వుపయోగ పడుతుందని శ్రీ జి.జె.ఎస్.రెడ్డి అన్నారు. ’ఇంటింటీకీ సాయి తత్త్వాన్ని అందించాలనే బృహత్ లక్ష్యంతో ప్రారంభించిన ఈ ఛానల్ కి వనరులు సమకూర్చుకునే దిశలో శ్రీ సాయిప్రసన్న సొసైటీ ని రిజిస్టర్ చేసామని, పోషకులుగా, రాజపోషకులుగా, మహరాజ పోషకులుగా శ్రీ సాయిప్రసన్న సొసైటీ లో సభ్యులై సాయికొరకు, సాయి భక్తుల చేత, సాయి భక్తుల కొరకు, సాయి భక్తి వలన నిర్వహించబోయే ఈ ఛానల్ చైర్మన్ సమర్ద సద్గురు సాయినాధ్ మహరాజే ననీ,  తన అనుమతి లేనిదే పత్రం కూడా కదలదన్న సాయిమహరాజ్ ఆదేశమే తమకు ఆదర్శమ’ నీ శ్రీ సాయి టీవి సంయోజకుడు శ్రీ సాయిబాబా చెప్పారు.

సాయి సచ్చరిత్ర పారాయణ నియమావళి

			సాయి సచ్చరిత్ర పారాయణ నియమావళి

బాబాకి సంబంధించిన రచనలన్నిటా సాయి సచ్చరిత్రే గొప్పది. సచ్చరిత్రను పారాయణం చేయడం అంటే బాబా ఉపదేశాలు, బోధనలు, నీతుల్ని ఆకళింపు చేసుకోవడం. ఆకళింపు చేసుకుని మనల్ని మనం సంస్కరించుకోవడం. తన పట్ల పరిపూర్ణమైన శ్రద్ధనూ, విశ్వాసంతో కూడిన భక్తినే బాబా భక్తుల నుంచి ఆశిస్తారు. నిరంతరం తనని జపించే వారిని సప్తసముద్రాలూ దాటిస్తానని, వారి కష్టాలు కడతేరుస్తానని స్వయంగా బాబాయే చెప్పారు. అటువంటి బాబా సచ్చరిత్ర పారాయణం చేసేటప్పుడు కొన్ని నియమాలు పాటించక తప్పదు.
 *    పారాయణం ప్రారంభించే రోజు శుచిగా తలస్నానం చేయాలి.
*    పారాయణం చేసే సమయంలో ఎవరితోనూ మాట్లాడకూడదు. పారాయణకి ఆటంకం కలిగించే ఎలాంటి వస్తువుల్నీ (సెల్ ఫోన్, రేడియో వగైరా) దగ్గర ఉంచుకోకూడదు.
*    సచ్చరిత్ర పారాయణానికి కులమతాలు లేవు. వయో భేదాలు లేవు. లింగభేదం లేదు. ఎవరయినా దీనిని పారాయణం చేయొచ్చు.
*    కడతేరని సమస్యలతో బాధపడేవారు సాయి సచ్చరిత్రను వారం రోజుల పాటు పారాయణం చేస్తే ఫలితం ఉంటుండు.
*    పారాయణాన్ని పొద్దున్నే ప్రారంభించాలి. ప్రత్యేక సంకల్పంతో పారాయణం చేయదలిస్తే ఆ వ్యక్తి పేరుపై లేదంటే సమస్యను ఉద్దేశించి ఒక్కరోజులో పారాయణాన్ని పూర్తీ చేయాలి.
*    గురుపోర్నామి, విజయదశమి, శ్రీరామనవమి, దత్తజయంతి బాబాకి ఇష్టమయిన రోజులు. ఈ రోజుల్లో సచ్చరిత్ర పారాయణ చేయడం     అనుకూలిస్తుంది.
*    పారాయణానికి ముందు యథాశక్తి బాబాకి నైవేద్యం పెట్టాలి. అలాగే మనలోని అహంకారాన్ని, అసూయద్వేషాలను పక్కన పెట్టాలి.
*    బాబా రూపాన్ని గుండెల్లో ప్రతిష్టించుకుని సచ్చరిత్రను పారాయణం చేస్తే అభీష్టాలు ఇట్టే నెరవేరుతాయి.
*    పారాయణం అనంతరం సచ్చరిత్రను దానం చేయాలి. వారి చేత కూడా సచ్చరిత్రను పారాయణం చేయించగలిగితే అంతకన్నా మించింది లేదు.

Shankar Rao Raghunath Deshpande alias Nana Saheb Nimonkar belonged to the 1st generation with grateful acknowledgements to www.saiamrithadhara.com

Shankar Rao Raghunath Deshpande alias Nana Saheb Nimonkar belonged to the 1st generation. He had three sons namely Somanath,  Naganath Ramanath. The three represented the 2nd generation of Nimonkar’s family. Naganath Deshpande’s son was Revannath Nagannath Deshpande who represented the 3rd Generation of Nimonkar’s family. Nandakumar Revannath Deshpande is the son of Revannath Naganath Deshpande who belongs to the 4th Generation. Sri.Nandakumar Revannath Deshpande is continuing the legacy of his great Grand Father.

 Shankar Rao Raghunath Deshpande alias Nana Saheb Nimonkar was a special Magistrate of Sangamner and Village Chief of 5 villages in and around Nimon.  He also owned many acres of land in Nimon village and was very affluent and a very influential person. He was married to Jayaji who hailed from Belapur. He left everything in his ancestral village and went along with his wife to Shirdi and settled there permanently to do Saibaba Seva. He was a prominent Sai Mahabhakta whose name finds place in Chapter 6, 12, 20, 23, 25, 29, 37 and 38 of Shri.Sai Satcharitra of Shri.Govind Raghunath Dhabolkar alias Hemadpanth. Nana used to address Saibaba as “Deva”.Nana served Saibaba till his Mahasamadhi with utmost love and passion.


In Chapter 6 of Shri Sai Satcharitra Ovi 54 to 57 narrates the story of Sri Ramanavami Celebrations at Shirdi. Nana Saheb’s name has been mentioned under Ovi’s, 54,  55, 56 and 57. Sri Ramanavami was started by Saibaba in the year 1911 in Shirdi. On the day of Ramanavami, Yatra takes place in Shirdi and all the arrangements were looked after by Tatya Kote Patil and a large crowd used to gather. Devotional Singing and worship used to take place to the accompaniment of drums and other wind instruments. People came and assembled from all the 4 directions of Shirdi in large numbers. Every year, two new flags are ceremoniously carried in procession and tied to the dome of the Dwarakamai and permanently fixed there. The descendants of Damu Anna Rasne supply the green flag, while Nimonkar’s descendants supply the embroidered flag. These flags are kept on Baba’s Samadhi and Aarti is performed to them. Then the Noon Aarti takes place. They are taken to Tukaram Sutar’s house (his surname is Bhalerao and his profession was that of a Sutar or Carpenter). At about 2 p.m.the gheru flags are brought in a procession from Samadhi Mandir to the open area in front of Pilaji Gurav's house. Then the other two flags (The green and embroidered flags) are brought from the Sutar home where they were fixed to a long staff (pole). After Lalkari Laghu Aarti is done.  Then all the flags are taken in procession through the village with much dancing and merriment to Dwarakamai. Finally, the two flags (gheru flags – Green and embroidered flags) are fixed atop the Dwarakamai, while the Ochere flag is fixed inside the Dwarakamai.

 In Chapter 12 of Shri Sai Satcharitra Ovi 56 to 83 narrates the story of how Saibaba came to the help of Nana Saheb’s wife Jayaji who wanted to go to Belapur as her son was seriously ill and stay there for sometime. She made preparations to go there in consultation with Nana Saheb. She consulted Baba for permission and Baba permitted her to go to Belapur. She informed Nana about the same. Nana agreed but asked her to return to Shirdi on the next day itself. Jayaji was not ready to return on the next day as the next day was Amavasya Day and travelling on Amavasya Day is considered to be inauspicious. Hence, she was in a fix. Saibaba came to her rescue. Baba was standing near Sathewada on his way to Lendi Bagh as Nana Saheb Nimonkar and others had gathered there to have his quick darshan. At that time, Jayaji came and prostrated to Baba and asked permission to leave. Baba immediately told Jayaji to stay in Belapur for 4 days and come back to Shirdi after meeting everyone in there. Baba’s words gave unimaginable peace of mind to Jayaji. Nana Saheb Nimonkar who was standing there also got the hint of Baba’s words. Thus both of them were satisfied with Baba’s answer.


In Chapter 20 of Shri Sai Satcharitra Ovi 50 it has been mentioned that Saibaba used to address Nana as“Matare Kaka” .
In Chapter 23 of Shri Sai Satcharitra Ovi 40 & 41 reference of Nana Saheb Nimonkar has been made. When Shama (Madhav Rao Deshpande) was bitten by a Snake on his small finger, that part became full of poison. The pain was excruciating and life seemed to be ebbing out. Madhav Rao was frightened and worried. His body started turning red. Friends and relatives who gathered there said “Let us go to Viroba (Viroba  is a deity of Maharashtra is another form of Shankar) losing hope of his survival. At that moment, Nana Saheb Nimonkar who was present there also came forward and said that he should take Udi and go. But Madhav Rao Deshpande ran to Dwarakamai Masjid and Saibaba ultimately saved him from the jaws of death just by instructing the poison to get down.
In Chapter 25 of Shri Sai Satcharithra Ovi 20 to 25  reference has been made to the celebration of Ramanavami festival. Sri Ramanavami was started by Saibaba in the year 1911 in Shirdi. On the day of Ramanavami, Yatra takes place in Shirdi and  all the arrangements were looked after by Tatya Kote Patil and a large crowd used to gather. Devotional Singing  and worship used to take place to the accompaniment of drums and other wind instruments. People came and assembled from all the 4 directions of Shirdi in large numbers. Every year, two new flags are ceremoniously carried in procession and tied to the dome of the Dwarakamai and permanently fixed there. The descendants of Damu Anna Rasne supply the green flag, while Nimonkar’s descendants supply the embroidered flag. These flags are kept on Baba’s Samadhi and Aarti is performed to them. Then the Noon Aarti takes place. They are taken to Kondya alias Tukaram Sutar’s house (his surname is Bhalerao and his profession was that of a Sutar or Carpenter). At about 2 p.m.the gheru flags are brought in a procession from Samadhi Mandir to the open area in front of  Pilaji Gurav's house. Then the other two flags (The green and embroidered flags) are brought from the Sutar home where they were fixed to a long staff (pole). After Lalkari Laghu Aarti is done.  Then all the flags are taken in procession through the village with much dancing and merriment to Dwarakamai. Finally, the two flags (gheru flags – Green and embroidered flags) are fixed atop the Dwarakamai, while the Ochere flag is fixed inside the Dwarakamai.
In Chapter 29 of Shri Sai Satcharitra Ovi 157 Nana Saheb Nimonkar’s name has been mentioned. Captain Hate sent some money by post to his friend who had gone to Shirdi. He asked him to buy good quality Shidha and some selected Valpapadi from that money and offer the balance amount of money after purchase as dakshina to Baba. As per Hate’s wish his friend purchased all the required items except Papadi which he could not find in Shirdi. At that moment a Woman was carrying the Valpapadi on her head. Hate’s friend called the lady and purchased all the items from her and offered them with reverence to Sainath Maharaj. Saibaba gave them to Nana Saheb Nimonkar and asked him to cook for Naivedya the next day. The next day when Baba sat down to eat, he did not touch the dal, rice or any other item that was served to him, but instead started eating only Valpapadi. When Hate came to know about the news from his friend he was overjoyed.
In Chapter 37 of Shri Sai Satcharitra Ovi 116 to 217 describes the Chavadi Procession that used to take place during Baba’s sojourn in Shirdi in detail. Ovi 189 describes that Nana Saheb Nimonkar held the white Umbrella which moved in a circle on its supporting stick with its pendants and tassels.
In Chapter 38 of Shri Sai Satcharitra Ovi 152 to 184 describes the Cooking of food in Dwarakamai Masjid. Ovi 158, 169 and 170 describes that Nana Saheb Nimonkar and Shama used to serve food daily to the devotees in Dwarakamai. After all the food brought by devotees were mixed and offered to God and consecrated, Baba used to fill the platters high, passed it to Nana Saheb Nimonkar and Shama and instructed them to distribute the food to the devotees present in the Masjid. Everyday these two had the fortune of serving the food in the Masjid.  The two considered the distribution of the Naivedya as their regular religious work and performed the task with great love.
In Chapter 43 & 44 of Shri Sai Satcharitra a mention of Nana Saheb Nimonkar has been made wherein he pours water in the mouth of Saibaba whose body rested on the lap of Bayyaji Appa Kote Patil. The water comes out. Then Nana Saheb Nimonkar shouts “Oh Deva!” at a very high pitch. Nana sees Baba opening his eyes and uttering the word “Haa!”.
In Shri Sai Sahasranamavali & Ashtotharam written by His Holiness Shri.Narasimha Swamiji, special mention has been made in verse 521 about the Granting of Holy Padukas by Saibaba to Nana Saheb Nimonkar:
The verse and the translation of the same as described in the book are as follows:
Verse 521:
“Om Shri Sai Nana Nimonkarasyante Svanghri Dhyanalaya Pradaya Namah”
Meaning:
One who has bestowed spiritual bliss to Nimonkar by granting Padukas.
Shri.Nana Saheb Nimonkar was a contemporary mahabhakta of Khedgaon-Bhet Shri.Narayana Maharaj. Bhet Narayan Maharaj had written 4 letters to Shri.Nana Saheb Nimonkar which are displayed below for the benefit of Sai Devotees:

Sai Devotees who wish to have darshan of Holy Padukas can contact Shri.Nandakumar Revannath Deshpande at the below mentioned address:

Address	Post: Nimon Taluk: Sangamner District: Ahmednagar Pincode: 422 611 State: Maharashtra
Contact Number	+91 99220 60733

(Source: Personal Interview with Shri.Nandakumar Revannath Deshpande (Nimonkar) on 18th July 2011 at Mysore, Shri Sai Satcharitra of Sri.Govind Raghnath Dhabolkar alias Hemadpanth and Sai Sahasranamavali & Ashtottara by Poojya Sri.Narasimha Swamiji )